Zand en grindhandelaar Wiel Teunissen uit het Limburgse Reuver verruilde recent zijn metallic rode Scania R490 voor een nieuwe rondom luchtgeveerde Scania G500 4x2 trekker. De kleuren en het spuitwerk van deze nieuwe Scania zijn heel bijzonder en.. geinspireerd op de introductiekleuren van de Volvo Globetrotter uit 1979.
De nieuwe Scania doet het met maar liefst acht liter per honderd kilometer minder dan de vorige meer dan uitstekend. Wiel Teunissen is dan ook erg ingenomen met zijn nieuwe trekker. ,,Dit is voor mij al de elfde truck van dit merk en ik kan het niet precies onder woorden brengen, maar Scania is gewoon mijn merk. Dit is een auto die je aantrekt als een jas. Ik geniet van iedere kilometer''.
Wiel koos voor de G cabine omdat volgens hem de ruimte overeen komt met die in zijn vorige R. ,,Een S-cabine is vaak net te hoog in mijn werk. Dan zit je met het dak in de takken. Bovendien heb ik zo een prima balans tussen een makkelijke instap en toch een beetje op niveau zitten.
Wiel maakt van elke truck opnieuw een feestje en hangt daarbij niet aan één vaste bedrijfskleur. “Ik heb wel een vast logo: Dat bestaat uit een gestileerde T en een R van Teunissen Reuver gecombineerd met H&T van ‘Handel en Transport’. De vorige was mooi diep Bordeauxrood. Deze heb ik wat frisser in de kleur gezet met geel en een aflopend blauw. Dat is gedaan door Cranen in Heeswijk Dinther. Ik vind het goed gelukt. Verder heb ik de auto van buiten aangekleed met Alcoa’s, een lagere voorbumper met daaronder een RVS sierbeugel, sideskirts, LED-verlichting, een paar Hadley’s en een lichtbak.”
Het interieur kreeg een lederpakket, Driver pakket en een met houtaccent afgewerkt luxe stuurwiel. “En ik heb mijzelf verwend met een standairco. Dat is wel heel lekker als je in de lijn staat te wachten tot je geladen wordt”, geeft Wiel toe dat het eigenlijk puur verwennerij is voor iemand die nooit in de auto slaapt. “Ik rijd met gebroken rode baksteen die ik thuis vermeng met oude dakpannen naar het Duitse Eiffelgebied. Daar staat een fabriek die er gravel voor tennisbanen van maakt. Maar dat laad ik niet terug. Ik rijd altijd van die fabriek naar een van de groeves met vulkaanzand die daar zijn. Je moet weten dat de Eifel miljoenen jaren geleden een echt vulkanisch gebied was. Als je goed kijkt, zie je nog steeds die typisch afgeronde vulkaantoppen in het landschap. Dat zand rijd ik terug naar Nederland en dat gaat naar de steenfabrieken voor de productie van bakstenen. Dat maakt de cirkel rond.”
Het werk in het puin en in de zandgroeves is wel een aanslag op het aangezicht van de auto weet Wiel. “Als het droog is ploeg je door wolken stof, als het regent is het één rode modderbende. Dus moet ik veel poetsen.”
De truck maakt helemaal niet veel kilometers per jaar. “Niet meer dan 80.000. Ik word per ton betaald dus ik heb ook helemaal geen belang bij veel kilometers. Ik moet het hebben van een optimale vracht. Dat help ik met een aluminium kiptrailer van ATM. Dat merk bestaat helaas niet meer want ik heb deze al 11 jaar en een miljoen kilometer. Net als aan de Scania mankeert er nooit wat aan. Het enige onderhoud zijn eigenlijk remblokken en banden.”
Het spuitwerk van de nieuwe Scania is opvallend te noemen. Het gele front loopt over van licht naar wat donkerder blauw en dat hebben we dus eerder gezien. Op de Bedrijfsauto Rai van 1980 stond de allereerste Volvo Globetrotter namelijk met een soortgelijk patroon, alleen had die truck een wit front. Klassieke kleurpatronen dus op deze eigentijdse Scania G 500!
