Qua uiterlijk gaat de Fiat Ducato al even mee. Niet erg, want in deze gedaante heeft hij iets tijdloos. Daarbij wordt de aandrijflijn keer op keer gemoderniseerd. Dit keer heeft Fiat de 2,3 liter turbomotor gekoppeld aan een nieuwe negen versnellingsautomaat. Beïnvloedt die het verbruik in gunstige mate?
De eerste indruk leidt in elk geval al meteen tot een grote glimlach. Wie een beetje fors optrekt met deze Fiat, bijvoorbeeld door in te voegen op de snelweg, merkt niet alleen dat die 180 pk en die 400 Newtonmeter er wel in zitten, maar ook dat de transmissie razendsnel opschakelt. De toerenteller danst heen en weer en ‘valt’ niet ver terug in toeren, een voordeel wanneer je zoveel gangen in een bak inbouwt. Op tekeningen is te zien dat de bak erg compact tegen het motorblok is gebouwd. De fabrikant van deze transmissie is ZF, een bedrijf dat veel ervaring heeft in de transmissiebouw. Naar verluidt gaf Fiat Group ZF de opdracht om een negenbak te bouwen om de Jeep Renegade hiermee uit te rusten voor de Amerikaanse markt. Inmiddels is er nog een compleet ander type auto waarin de bak wordt gebruikt, te weten een Acura, wat in de VS een luxemerk is van Honda. Diverse Land Rovers hebben de bak inmiddels ook, evenals de Fiat 500 X. Na een koude start lijkt het soms of de bak even moet nadenken, en wordt er later overgeschakeld. Waarschijnlijk om de motor wat op te warmen. Maar al snel weet deze transmissie de 2,3 liter motor van de Fiat Ducato redelijk constant rond de 1500 krukastoeren te houden en komt het toerental soms even boven de 2000 uit wanneer er flink wordt opgetrokken.
Assistentiesystemen
Fiat heeft de Ducato voorzien van een aantal handige assistentiesystemen. In de eerste plaats een heel effectieve dode hoek assistent. Nu stond de Ducato al bekend om zijn uitstekende opstelling van de buitenspiegels en dito verstelbaarheid. Maar dit systeem, met een oplichtend driehoekje in de spiegel en een bescheiden geluidssignaal, is min of meer perfect. Mooi is ook het camerabeeld wanneer de achteruit is ingeschakeld en dat een dusdanige afkadering heeft, dat je altijd een ruime marge behoudt met de werkelijkheid, waardoor schade wordt voorkomen. De Ducato houdt rekening met dode hoeken en met kruisend verkeer wanneer er achteruit wordt gereden.
Entertainment
Het scherm in de midden=console is een touchscreen met diverse, voor de hand liggende mogelijkheden. Hierbij ontbreekt een USB-aansluiting niet
Ruim en sterk
De Ducato in deze L2H2 vorm heeft een schuifdeur die breed genoeg is om een complete pallet in te laden. Aan de achterkant is dat natuurlijk al helemaal geen probleem en de wielkasten zitten een europallet niet in de weg. Fijn is de verlichting in de laadruimte, die professioneel is afgetimmerd. Meest opvallend aan het rijden met de Ducato is de kracht van 2,3 liter motor, die in de 180 pk en 400 Nm uitvoering natuurlijk overbemeten is voor zijn werk, dat bestaat uit het vervoeren van ladingen van maximaal 1210 kg. We zouden deze motor wellicht adviseren wanneer er naast de lading in de Ducato, ook nog een aanhanger getrokken zou moeten worden. Om aan Euro 6 D te voldoen, is de jongste versie van de 2,3 liter motor voorzien van een SCR-systeem, wat een AdBlue tank betekent. Die meet 19 liter en dat is netjes.
Minpuntjes van de Ducato zijn toch de wat hoge zit, plus het feit dat langere personen er dan nog wel in passen, maar toch ervaren dat de zitting wat aan de korte kant is. Verder is het dashboard weliswaar duidelijk, maar kan de display niet meekomen met de systemen die we van de concurrentie kennen. Met een verbruik van 1 op 11 was de Ducato nauwelijks zuinig te noemen, maar dat komt vooral door de bijzonder winderige week waarin deze bestelauto door ons werd ingezet in een grote variëteit van routes.
De Ducato is een vertrouwd gezicht, uitgerust met de nieuwste techniek. Met name in de camperwereld is de Ducato de norm. Tijdens de testweek was de Ducato snel en stil en werkte de entertainment naar behoren. Een handig stuk gereedschap met in zijn segment toonaangevende capaciteiten.
Tim de Jong
