Transport & Logistiek Nederland protesteert tegen de door de hele EU aangenomen maatregel dat trucks in den vreemde, zeg maar Oost-Europese landen, elke acht weken moeten terugkeren naar het land van herkomst. Maar dat is nergens voor nodig, zeggen we bij BIGtruck.
“Deze maatregel heeft grote gevolgen voor Nederlandse logistieke dienstverleners”, waarschuwt TLN. “Omdat het aanbod van vracht richting het oosten gering is, zullen veel vrachtwagens veelal leeg terug moeten keren naar het land waar ze ingeschreven staan.” En: “Door deze maatregel staan onze leden voor enorme strategische keuzes. Een van de opties die bedrijven overwegen is verplaatsing van hun bedrijven naar West-Europa.”
Uitwas
Volgens ons is het niets dan eerlijk ondernemen wanneer trucks uit Nederland Nederlandse vracht vervoeren en hier in ons land hun werk doen. De cabotagewet regelt mooi dat buitenlandse trucks in ons land, te zijnertijd het land weer efficiënt, geladen dus, weer kunnen verlaten. De nu ontstane situatie is een uitwas die is ontstaan door doorgeslagen liberalisering en waarvan met name Oost-Europese chauffeurs de dupe zijn. Zij hebben geen sociaal leven meer, leven in armoede langs de weg in den vreemde en zien hun familie en hun woonplaats maar zelden. Eens in de acht weken is vanuit sociaal oogpunt nog te weinig. Dàt is waar TLN tegen had moeten protesteren, want zonder chauffeurs staat alles stil.
Oost-Europese kentekens
Dat er trucks van grote Oost-Europese logistieke dienstverleners in het westen van Europa gestationeerd zouden kunnen worden is al aan de gang. Het zou zo moeten zijn, dat de Girteka’s van deze wereld die trucks hier kopen en laten onderhouden. Wat kan daar tegen zijn? Moet het voordeeltje van trucks kopen in het oosten en ze laten rijden in het westen ook uitgeleverd worden aan de verlader? Op dit moment gebeurt dat wel en dat draagt nergens aan bij. Een race naar de bodem met alleen maar verliezers is het gevolg en dat moet stoppen. We dachten dat ze dat bij TLN onderhand ook wel zouden zien. De organisatie ma een voorbeeld nemen aan België, waar werkgevers en werknemers een sociaal akkoord hebben gesloten om sociale misstanden, sociale uitbuiting en onnodig menselijk leed te voorkomen. Dat is de basis voor het oplossen van het chauffeurstekort: een branche die als betrouwbaar wordt gezien.