De chauffeur reed op de bewuste dag in het havengebied van Rotterdam achter een motoragent waarvan hij een stopteken kreeg. Aan het einde van de rijstrook voor rechtsaf reed de chauffeur de agent zonder te remmen in volle vaart aan. Vervolgens ging de chauffeur de rijbaan voor rechtdoorgaand verkeer op, waarbij de motoragent honderden meters werd meegesleurd.
Volgens het gerechtshof in Den Haag heeft de chauffeur de motoragent ruimschoots op tijd gezien en had hij meer dan genoeg tijd om te stoppen. Bovendien stond het licht voor rechtsaf op rood, waardoor hij toch had moeten stoppen, achter de motorfiets. Door niet te remmen en zelfs vaart te vermeerderen was fataal letsel van de agent te verwachten in deze situatie. De rechtbank oordeelt dan ook doodslag.
Verder acht het hof bewezen dat de chauffeur door reed na de aanrijding zonder zijn identiteit kenbaar te maken. Bij het opleggen van de straf is rekening gehouden met de mensonterende en brute wijze waarop de 47 jarige agent tijdens de uitoefening van zijn werk zijn leven verloor.
Verder werd rekening gehouden met de chauffeur als persoon. Hij werd eerder al veroordeeld voor het veroorzaken van een ernstig verkeersongeval en hij had forse psychische problemen. Als gevolg daarvan heeft hij langere tijd intensieve behandeling nodig om herhaling te voorkomen. Kortom, een zaak met alleen maar verliezers. Voor Arno de Korte is inmiddels een monument onthuld.
