De Amsterdamse rechtbank heeft een uitspraak gedaan inzake het truckkartel. In eerste instantie lijkt die gunstig voor de talrijke partijen die uit alle hoeken van Europa een claim hebben ingediend. Maar de rechtbank zegt ook dat een en ander per geval bekeken moet worden.
Dit is ook waar de schoen al wrong bij een uitspraak in Duitsland. Daar werd een claim die was opgesteld door vele partijen niet ontvankelijk verklaard, omdat de claimende stichting waarin die partijen zich verenigd hadden, formeel een rechtspersoon, zelf geen schade heeft geleden. Zo cru ging het in Amsterdam niet toe. In de kern van de zaak verwerpt de Amsterdamse rechtbank het verweer van de truckfabrikanten dat het is uitgesloten dat het gedrag van de truck-industrie tot schade of nadeel heeft geleid voor de klanten. Dat zou een begin van een overwinning kunnen zijn voor de claimende bedrijven.
Maar daarmee zijn de claimende instanties er nog lang niet. Zij moeten bewijzen hoeveel schade ze hebben geleden, waarna beoordeeld moet worden in hoeverre de claim klopt. Dat wordt natuurlijk nog een ellenlang proces.
Ook bij deze zaak zien we dat tal van bedrijven, bedrijfjes en stichtingen zich hebben samengebald tot één geheel. Dit zijn niet alleen Nederlandse transportbedrijven, maar ook instanties uit alle hoeken van Europa en stichtingen en bedrijven die enkel lijken te zijn opgericht om deze zaak aan te spannen.
Opvallend is tot slot dat alle truckfabrikanten worden aangeklaagd, dus ook MAN, dat nota bene zelf de kartelkwestie aan de Europese Commissie opbiechtte, en dat daardoor geen miljoenenclaim aan de broek kreeg van Brussel.
